In SOAPSTAR Unfiltered spreken we inspirerende vrouwen over hun wellness journey en levenservaringen. Nina van Hilst (@byninavanhilst) is freelance schrijfster en fotografe en woont samen met haar dochter Tala in Haarlem.
Fotografie door Liz van Campenhout
"Het beste om meer balans te krijgen, is in mijn ogen om gewoon minder te kopen. Dat is op papier de makkelijkste weg naar duurzaamheid en een duurzaam leven."
Q: Welke rol speelt balans in duurzaam leven volgens jou?
"Het beste om meer balans te krijgen, is in mijn ogen om gewoon minder te kopen. Dat is op papier de makkelijkste weg naar duurzaamheid en een duurzaam leven. Nina schetst als voorbeeld: "Als je iets wat je echt heel graag wilt en kunt kopen, een product wat bijvoorbeeld iets kostbaarder is maar van betere kwaliteit, dan kan ik daar heel blij van worden en dan ben ik daar automatisch zuiniger mee. Dus als je een klein beetje gebruikt in plaats van het maar gaat verkwisten, dan ben je uiteindelijk evenveel geld kwijt, maar je verbruikt wel minder. En ik denk ook altijd - dat is natuurlijk in alles - als je minder en bedachtzaam koopt, dan geef je ook minder uit.
Hetzelfde met bijvoorbeeld minder werken, dan heb je meer tijd voor elkaar, voor de dingen die ertoe doen. Dat vind ik belangrijk. In plaats van maar meer te kopen, meer te werken, jezelf voorbij te gaan, je kinderen vergeten omdat je zoveel aan het werk bent. Dan voelt alles een beetje verloren uiteindelijk."
Nina over een duurzaam leven: "Ik koop liever een mooie handzeep die iets duurder is. Vaak gaat het dan even door m'n hoofd; Ik heb in mijn badkamer een minder bijzondere staan dan in de keuken en vervolgens loop ik toch liever naar de keuken. Die vind ik dan tóch het lekkerst ruiken. Iedere keer als ik dan mijn handen was, dan word ik daar even blij van. Dat is een bewust geluksmomentje. Die zitten bij mij vaak in de kleine dingen."
Q: Zijn er ook dingen waar je het lastig vindt om concessies in te kunnen doen?
"Soms kan ik mezelf weleens voorbij rennen, als ik te veel werk bijvoorbeeld, dan ga ik ook te veel kopen. Want dan denk ik, oh, ik moet vlug even dit of dat. En dan ben ik mij er dus niet meer zo bewust van. Net als met koffie, als je te veel koffie drinkt, dan wordt het bijna een soort van... Zo'n opgejaagd gevoel weet je wel?"
"Er zijn wel eens dagen dat ik erg moe ben. En dan koop ik die dag bepaalde chocola, die ik eigenlijk helemaal niet wil kopen. Als een soort van impulsaankoop om mij even beter te voelen. Terwijl als ik van tevoren nadenk, dan koop ik liever een hele dure chocola, die net wat puurder is en neem ik er twee stukjes van. "En op dat soort 'voorbij-ren' dagen dan ren ik naar de supermarkt en dan koop ik daar een reep chocola die ik in één keer opeet."
"Als je maar blijft racen, als je eenmaal in zo'n sneltreinvaart zit, dan neem je van alles veel meer. Dus ik heb ook wel mijn periodes waarin ik denk, oh shit, ik heb nou wel echt te veel gekocht. Er is eigenlijk helemaal geen goed of slecht, maar dan gaat het wel door m'n hoofd: Oh, dit is eigenlijk helemaal niet waar ik mij prettig bij voel. Wat heb ik de afgelopen twee maanden gedaan? Alleen maar mijzelf voorbij gelopen en voorbij geleefd."
"Gelukkig kan ik dan ook reflecteren: waar komt dat nou eigenlijk door? Op het moment dat ik een stapje terug doe, dan kan ik veel bewuster keuzes maken. Als ik minder werk, meer tijd maak voor sporten, gezonder eet, dan is m'n leven ook een stuk rustiger en vice versa."
Q: "Hoe vind je de balans tussen werk en tijd voor je dochter Tala?
"Mijn leven met Tala is vooral heel erg gezellig. Laatst waren we samen in Parijs, dan bepalen we samen wat we gaan doen. En je ziet ook andere dingen die je als volwassenen misschien niet meer zou zien. Ze is het grootste gedeelte van de tijd bij mij en ik ben in mijn eentje. Mijn familie woont ver weg en ik heb daarin geen back-up. Ja, dat is soms best heel hard werken en dan moet ik er ook wel opletten: Want wat ik heb, dat heeft zij ook."
"Ik merk het vaak ook direct aan haar. Als ik haar vier speeldates in de week laat hebben, dan gaat zij zichzelf ook voorbij in alles. Dus dan slaapt ze laat en is ze drukker etc. Als we dan net even dat stapje terug doen, daarin duurzame keuzes maken, dan gaat alles veel beter.
Maar bij haar kan ik er op de een of andere manier veel beter op letten. Dan kan ik heel makkelijk zeggen: Even wat minder speeldates, we hebben ook al een verjaardag. Bij mezelf zie ik het vaak nog steeds pas achteraf. En dan denk ik; Oh ja volgende keer weer beter. Het ging even niet zoals ik het zou willen."
"Als het soms even niet zo soepel loopt, dan liggen er thuis in de gang soms wel acht wasjes. En we zijn met z'n tweeën. Dus dan gaat het weer door m'n hoofd: 'Dit slaat echt nergens op haha.' Maar dat is dan de concessie die ik heb moeten doen. Omdat er een druk werkproject was, of omdat zij ziek is en dan is dat wat er even bij inschiet. Soms is het een Pippi Langkous Huis en moet je niet altijd alles maar perfect willen. Want dat gaat simpelweg niet, dat is ook duurzaam leven. En dan kan ik er ook wel om lachen: Oké, loop daar maar even niet, negeer de gang maar, de keuken ziet er wel oké uit."
"Vroeger waren mijn opa en oma altijd bij ons thuis. Mijn moeder had een eigen zaak. Mijn vader werkte in Amsterdam. Die was er ook weinig. Mijn opa en oma waren er wel echt altijd. Dat community gevoel is voor mij wel heel belangrijk, dat missen we hier wel. Maar moet ik dan terug naar Brabant gaan? Nee. Daar word ik ook niet gelukkig van. Eigenlijk is het dan ook wel beter. Als je je dat realiseert, dan weet je waarom je het doet. Dan denk je, ach ja dit is niet ideaal, maar het is prima zo.
Acceptatie is oké. Mijn leven is eigenlijk nooit... nooit in een vast tramwiel. Mijn leven zal altijd wat chaotisch zijn. Dat was het altijd al, maar daardoor ook juist weer in balans."